Merhaba,
Ablam için en özel güne az zaman kaldı. 7 yıllık bir ilişkinin hasreti bitecek sonunda.. Herkes mutlu ve heyecanlı. En çok da ablam tabiiki.. Onun için çarşamba günü gelinlik bakmaya gittik. Çok hoş modeller vardı. Bazıları tasarım harikası idi tam anlamıyla..Tabi henüz karar veremedi. En özeli ve en güzeli olmalı..Sadece ona ait olmalı...
İnce ince işledi herbir parçasını çeyizinin.. Her bir parçasına akıttı emeğini, gözünün nurlarını.. Annem sandığını açtığında annesinden kalan birkaç hatırayı hediye etti ona..Tabi benim için de ayırmış birşeyler.. Hepsi onlar kokuyor sanki her bir dokunuşlarını görebiliyorduk üzerinde..Her nekadar çeyiz olayı bana gereksiz gelse de işin bu kısmı çok ayrı.. Annanemden kalan hatıralar..Annemin yıllarca sakladığı anıları.. Şimdi onları saklama sırası bize geliyor.. Annemin bizim için işlediği o yazmalar hepsi o kadar güzelki..
Hem hüzün vardı hemde mutluluk onları sandığına koyarken ablamda...Yeni bir hayat onu bekliyor..25 Temmuz...Sevdiğine kavuşurken bir yandan da sevdiklerini bırakıyor.. O anı canlandırmak istemiyorum gözümde..O dönüş yolunu düşünmek istemiyorum..Sadece mutlu günleri düşünmke istiyorum onlarla ilgili...Ömür boyu mutluluklar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder