7 Nisan 2012 Cumartesi

hadi şimdi yürü tek başına yürüyebildin kadar.
kimse dokunmaz sana yaşa istediğin kadar .


Doğru neydi, hayatta...Sınanmak ömür boyu...Sınanmak..Elinden geleni yapmak..Nereye kadar sürer..Sonsuz olan hayatımız hep sınavlarla mı geçecek. Bu bir isyan değil, sadece yorgunluğum...
Bu hayatta süren savaşta ne kadar savaşırsam daha mı çok kaybediyorum yoksa daha mı çok kazanıyorum!!!
İnsanız sonuçta. Nefsime ne zaman yenik düşüyorum ne zaman ona karşı koyuyorum. Bir an için, tüm çabalarım boşa gidiyormu? Düşünmek ağır geliyor. Unutmaya çalışmak daha ağır..
Hırs mı bürümüş gözümü, yoksa aptallık mı bu?


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder