sahilde akşam yürüşü yapamadım

dondurma yiyemedim,

kiraz tepede piknik yapamadım

sokak çeşmelerinden su içemedim..

offf off

dönüş yollarına düşmek zorunda kaldım hemen

tek alabildiğim görüntü bu.

her geçen gün senle geçeirebileceğim zaman daha fazla daralıyor..

en kısa zamanda yeniden görüşebilmek dileğiyle..

ünye'm

seni çooookk seviyorumm..

sevgi'yle kal..

hadi şimdi yürü tek başına yürüyebildin kadar.

kimse dokunmaz sana yaşa istediğin kadar .

Doğru neydi, hayatta...Sınanmak ömür boyu...Sınanmak..Elinden geleni yapmak..Nereye kadar sürer..Sonsuz olan hayatımız hep sınavlarla mı geçecek. Bu bir isyan değil, sadece yorgunluğum...

Bu hayatta süren savaşta ne kadar savaşırsam daha mı çok kaybediyorum yoksa daha mı çok kazanıyorum!!!

İnsanız sonuçta. Nefsime ne zaman yenik düşüyorum ne zaman ona karşı koyuyorum. Bir an için, tüm çabalarım boşa gidiyormu? Düşünmek ağır geliyor. Unutmaya çalışmak daha ağır..

Hırs mı bürümüş gözümü, yoksa aptallık mı bu?