-bugün mutlu olmak için ne yaptın?

-sebep sonuç ilişkisi kurulabilen her şey mekaniktir.

dondurma yersin ve mutlu olursun, mutlu olmak için dondurma yemezsin. mutlu olmak için kendine tek taş yüzük alabilirsin bebeğim ama o yüzük bir süre sonra sana sadece mutsuzluğu anımsatır. kafanı dağıtsın diye yaptığın bir şey seni ...bir süre oyalayabilir, sen seni mutlu etmeyen şeyler içinde boğulmayı seçmiş isen yapılabilecek pek bir şey yoktur.

mutlu olmayı bilmeyen birisi, bir şeyler yaparak mutlu olabileceği fikrine saplanıp kalır. dışarı çıkmak, sinemaya gitmek, sevgili ile öpüşmek, maça gitmek gibi olayların vuku bulmasını bekler. bazı nevrotik orta yaş bunalımı kadınları kendilerine çiçek alırlar, eve götürüp koklarlar ve kendilerini mutlu varsayarlar mesela. bir erkeğin kendisine çiçek aldığını arzularlar bunu yaparken. en kötüsü ise, bir erkek bu kimselerin hayatlarında var olmadıkça kendi kendilerini mutsuz etmeleridir

mutsuzluğa genelde hedeflerinin büyük bölümüne ulaşmış insanlar düşerler ve bunda anormal bir durum yoktur. hedefin amaç değil araç olması tüketim toplumlarını içten dagıtan bir şeydir. dikili bir ağacım olsun diyerek bunun için didinsem, bunu elde etsem ben mutlu olmalıyım. ama bunu elde edip de niye ikincisi olmasın, üçüncüsü olmasın, daha büyüğü, daha yenisi, daha güzeli olmasın diyerek kendimi dağıtırsam, mutlu olmayı hak etmiyor olduğum gerçeğini kabul etmem gerekmektedir.

güzel bir işi, evi, ailesi, sevdikleri, hobileri vesaireleri olan insanlar da mutsuz olmaktadırlar. ne istediğini bilmeyen insanlar mutsuz olmaktadırlar. doyumsuz insanlar mutsuz olmaktadırlar. şüpheci insanlar mutsuz olmaktadırlar. kendisine acıyor görünümü altında, kendisinden daha mutlu olan insanları kıskananlar mutsuz olmaktadırlar.

"eksik bir şey mi var" diyen insan mutsuzdur.

"bugün mutlu olmak için ne yaptım" cümlesini kuran insan mutsuzdur. "bugün aşık olmak için ne yaptım" sorgulaması kadar temelsiz bir sorgulamadır bu. mutlu olmak için çikolata yiyen insan acınasıdır, mutluluk için kokain kullanmak gibi bir şeydir bu. default mutsuz insanlar, bir çırpınış içinde, kendilerini mutlu edebilecek bir şeyler yapmaya çalışırlar ve gerçekte ne yaptıkları zaman mutlu olduklarını bilmiyorlarsa durum kötüdür.

bir insan balık tutarak mutlu olabilir. ama balık tutmaya gitmediği her gün kendisini mutsuz hissedecektir. robotlaşan insanların hayatları, onlara çok çalışmalarını, başarılı olmalarını öğütler bol bol. ama bir yandan da delirmemeleri için sevdiği şeylere vakit ayırmalarını da tembihler. (öss)ye çalışan öğrencilerin programları vardır mesela, belli saatler arasında okul, yemek yeme, test çözmek, sonra tam bir saat televiyon izleme hakkı, pazar günleri iki saat basketbol oynama hakkı gibi aktiviteler çoktan hesaplanmış, kitaba uydurulmuştur.

eğer bir insan makineleşme sürecine başkaldırmayıp da sonrasında kendisini mutsuz hissediyorsa suç biraz da onundur. günlerce sabahın köründe işine gidip geceleri yorgun argın dönen bir memur, cuma gecesi ağzından salyalar aka aka, pazar gecesi küfrede küfrede uyur. tüm hafta boyunca bütün yorgunluğumu gezerek tozarak, eğlenerek coşarak atmalıyım düşüncesine sahip olur ve sonra da si.si. masasının başına döner. bu insan, haftasonu mutlu olmak için bir şey yapmazsa ayvayı yiyecektir. çünkü çok mutsuz bir hayatı vardır.

"bugün mutlu olmak için ne yaptın" sorusu kimilerini mutsuz eder. zaten mutsuzdur, "mutlu olmak için bir şeyler yapmadım!" diyerek daha da mutsuz olur, çünkü yaşantısında mutlu olabilmesi için ekstra çaba sarf etmesi gerekmektedir, ya seçtiği yaşam onu mutsuz eder ya da kişisel özellikleri onu mutlu olmaktan men eder.

"bugün mutlu olmak için ne yaptın" sorusuna "hiçbişii.." diyen birisinin mutlu olma ihtimali yüksektir, çünkü bu kimse zaten mutludur. sadece onu mutsuz edecek şeyler hayatının bir parçası değildir, elindekiyle yetinmektedir vesaire. "ne diyon ya" diye cevap bile verebilir hatta, "mutlu olmak için bir şey yapılması mı gerek" diye sorabilir. sizin onu anlamayacağınız gibi o da sizi anlamaz. ama o mutludur.